Podešavanja / Settings

Ta četvorolika alternativna nejedinstvena srpska jezička norma opasna je po Srbe, srpsku kulturu, civilizaciju i za budući identitet u okviru, kod nas već proglašene, „Evropske unije bez alternative“.

Naše današnje naučne institucije lingvistike, uz prećutno odobrenje državnih institucija, dokusuravaju ovih deset odsto preostale ćirilice zahvaljujući direktno neustavnoj odluci u Pravopisu srpskoga jezika (poslednje izdanje Matice srpske iz 2010. godine) u kome je neustavno po Članu 10. oduzet suverenitet srpskoj ćirilici u korist „latiničkog pisma iz vremena srpsko-hrvatskog jezičkog zajedništva“ (Pravopis, str. 17).

Sve slabosti Vukove reforme srpskoga jezika i pisma tokom vremena su uveća(va)ne sticajem loših okolnosti, jedno, a, drugo, zbog falsifikovanja Vuka prema suludoj ideji jugoslovenstva Srba i negovanja nemogućeg „bratstva-jedinstva“ jugoslovenskih naroda, čiji se broj množio na osnovama antisrpstva.

Naši cenjeni profesori koji se jezičkim i grafijskim pitanjima bave u plaćenim institucijama Matici srpskoj, SANU-u, Institutu SANU-a za srpski jezik, moglo bi se reći, daju prilično tačne, kako se to u nauci zove, opise stanja jezika i pisma Srba danas.

Pošto u tamošnjoj Poreskoj upravi „ne znaju” ćirilicu insistiraju na latiničnom prevodu fotokopiranih dokumenata

Crkva je sve glasnija i sve više politički prisutnija, nakon dugog vremena Crkva po prvi put vodi javnu kampanju koja neretko prelazi u otvoreno neprijateljstvo prema vladi – koju neki biskupi nazivaju „nenarodnom“, neki „zločinačkom“, zbog priznavanja prava manjina posle deset godina. Tu vrstu otvorene kampanje dugo nismo imali u Hrvatskoj, kaže profesor Milorad Pupovac, predsednik Srpskog narodnog vijeća.

Srbija i Hrvatska danas gotovo da su iste u odnosu prema ćirilici! Ko je tu luđi, to jest kome nešto fali ozbiljno u državi i u glavama u vezi s ćirilicom , pametan lako može da pogodi

Istorija je pokazala i dokazala – satiranje ćirilice u svakodnem živou srpskog naroda odvijao se s ciljem da se Srbi odsrbe, porobe, da bi im se promenila svest i uništila pravoslavna vera.

Književnik Milovan Danojlić o slobodi mišljenja, tradiciji i novom vremenu, srpskim duhovnim i društvenim neprilikama…

Opšte je poznato da je položaj srpskog jezika i pisma veoma težak. Godišnje u svetu odumre 25 jezika, a među ugroženim jezicima nalazi se i srpski. Jezik i pismo su odlike indetiteta jednog naroda.

Poslednji put dvojezične ploče su u Vukovaru oštećene u noći uoči Badnjeg dana 6. januara, a prvi incidenti dogodili su se u septembru prošle godine nakon što je vlast u Hrvatskoj odlučila da sprovede Ustavni zakon o poštovanju prava manjina i uvede ćirilicu kao zvanično pismo.

Zašto novogodišnja čestitka iz Beograda nije stigla u Zagreb, na adresu Milorada Pupovca, već je vraćena pošiljaocu u Beograd

Srpski kalendar bio je zvanični kalendar svih srpskih država do 19. veka. Po njemu su pisane sve povelje, zakoni, odluke, obligacije među ljudima. I danas taj kalendar kao zvanični koristi Srpska pravoslavna crkva, i on se smatra njenim Ustavom, budući da ga je još 1119. godine u crkveni kodeks uneo Sveti Sava

(Ni za sasvim očigledno nastavljanje i na ulici genocidnog uništavanja srpske ćirilice u Srbiji ne mogu se optužiti ni država ni narod, nego institucije Srbije i pojedinci u njima – od predsednika Srbije, do Vlade Srbije, ministarstava, Matice srpske, SANU, Instituta za srpski jezik pa sve niže od njih koji su zaduženi za institucionalno sprovođenje Člana 10. Ustava Srbije.)

For international prequalification of investors interested in granting of concessions on use of the complex of agricultural land “Grahovo Polje” and accumulation lake “Grahovo” for irrigation of that land, in the Municipality of Niksic“, piše na sajtu vlade Crne Gore.

Srpske institucije danas uopšte ne shvataju kakvu i koliku štetu nanose u vezi sa srpskim jezikom i njegovim pismom ćirilicom svome državotvornom narodu koji te institucije i radnike u njima prilično dobro plaća za veliku štetu koje one nanose srpskom jeziku, srpskoj ćirilici zadržavanjem u normiranju uz pismo i parapisma, pa time i opštu štetu srpskom narodu.

Hrvatska je veštačka tvorevina u svemu, falsifikovali su čak i sebe kao narod. Oni govore nakaradnim srpskim jezikom. Jezik je merilo jednog naroda, a Hrvati su, da bi bili narod, ukrali srpski jezik i unakazili ga. Ljudevit Gaj, Nemac poreklom, otvoreno kaže da su Hrvati prisvojili srpski jezik za svoj, ali to današnji hrvatski istoričari zaglušujućom galamom žele potisnuti.

Jednostavno, pošto nas danas vezuje isti jezik s Hrvatima (nije u svemu isti u normativi, ali se razumemo potpuno s Hrvatima), pa bi bila ordinarna budalaština lišiti se hrvatske latinice pa da ne možemo, onda, da čitamo hrvatske knjige. Ili, kad odemo u Hrvatsku, da ne možemo da pročitamo njihove ispise.

„Kada više nemamo institucije države Srbije, koje bi štitile svoj narod na bilo koji način, onda moramo sami da se organizujemo kao narod, čuvajući svoje pismo, svoj jezik, svoj identitet. Moramo se braniti na taj način dok opet ne budemo pod teritorijalnim integritetom i ostalim prerogativima države Srbije“ rekao je potpredesednik udruženja „Ćirilica“ Miodrag Kojić.

Najstariji i najvredniji sačuvani srpski ćirilični rukopis Miroslavljevo jevanđelje prvi put ove godine predstavljen je javnosti.