Podešavanja / Settings

Rođen u Jerusalimu u vreme Konstantina Velikog, a umro u vreme Teodosija Velikog (315-386). Godine 346. posvećen za sveštenika, a 350. nasledio na prestolu jerusalimskom blaženog Maksima patrijarha.

Različiti su putovi kojim Bog vodi one koji žele Njemu ugoditi i zakon Njegov ispuniti. U vreme cara Honorija u Rimu življaše visok carski dostojanstvenik Jevtimijan, vrlo ugledan i vrlo bogat.

Sveti apostol Aristovul, jedan od Sedamdeset apostola. Beše brat apostola Varnave, i rođen na Kipru. Posledovaše apostolu Pavlu, koji ga i pominje u poslanici Rimljanima (Rm 16, 10).

Publije, Timolaj, Romil, dva Aleksandra i dva Dionisija. Svi postradaše u Kesariji Palestinskoj od kneza Urbana, u vreme cara Dioklecijana. Svi sedmorica, osim Agapija, behu sasvim mladi ljudi, a ne behu još hrišćani. Niti se ikad krstiše vodom.

Upravljaše, mudro i revnosno, crkvom svetom kao najveći arhipastir carigradski.

Sveti mučenik Kodrat Korintski i drugi s njim Za vreme gonjenja hrišćana mnogi verni razbegnu se po planinama i pešterama. Tako učini i majka ovoga Kodrata. No u to baš vreme ona bi bremenita, te u šumi rodi Kodrata, pa uskoro potom umre. Promislom Božjim i angelom hraniteljem čuvan, hranjen i vođen, Kodrat odraste u prirodi i usamljenosti.

Svi ovi behu vojnici u rimskoj vojsci no verovahu tvrdo u Gospoda Isusa.

Kada prvi carski savetnik Tarasije bi kao svetovnjak izabran za patrijarha carigradskog, tada uz njega i od njega primiše monaški čin više njegovih prijatelja i poštovalaca iz svetovnog staleža

Poučen bi u veri Hristovoj i kršten u ime Presvete i Životvorne Trojice od samoga Arhangela Mihaila. I do same smrti njegove nevidljivo ga je pratio ovaj Arhistratig Božji.

Ovaj znameniti svetitelj najpre se učio podvižništvu u misirskoj Tivaidi, pa je onda prešao na Jordan i tamo osnovao obitelj, u kojoj je imao oko 70 monaha, i koja i dan-danas postoji.

Behu drugovi svetog Teodora Tirona. Pa kad slavni Teodor slavno skonča, oni ostaše u tamnici iza njega, i ne behu zadugo osuđeni zbog smene namesnika carskog u gradu Amesiji. Kada stiže novi namesnik, još nečovečniji od svog prethodnika, naredi te mu izvedoše ovu trojicu.

Zbog svoje mudrosti i dobrodetelji bi izabran za episkopa i upravljao crkvom Božjom s ljubavlju i revnošću.

Živela u Iliopolju gradu Feničanskom za vreme carovanja Trajanova. Najpre velika razvratnica, a potom pokajnica, isposnica i najzad mučenica. Razvratom je bila sabrala ogromno bogatstvo. Preokret u njenom životu napravio je, Promislom Božjim, neki stari monah German, i to nehotično.

Drug i stradalnik svetog Prokopija Dekapolita. Vasilije verno sledovaše svome učitelju Prokopiju i u miru i u gonjenju. Mnoge muke pretrpe od ikonoboraca.

Ovaj svetitelj beše iz Desetograđa (Dekapolisa) okolo mora Galilejskog, zbog čega se i prozva Dekapolit. U mladosti odade se životu isposničkom i prođe sve propisane trudove, kojima se srce čisti i duh uzvišava k Bogu.

Ovaj veliki arhipastir rodi se u Solunu od roditelja bogatih. Svoju mladost do dvadesetpete godine provede u rodnome gradu, potom napusti dom roditeljski i svetski život i udalji se u Misirsku pustinju. Pod rukovodstvom opitnoga duhovnika mladi Porfirije se tu zamonaši i provede pet godina. Onda poseti Svetu Zemlju u društvu sa svojim vernim drugom, inokom Markom.

Njegov prethodnik, Pavle patrijarh, tajno napusti presto, ode u manastir i primi shimu. Vladahu tada Irina i Konstantin. Po savetu Pavlovom, Tarasije, senator i savetnik carski, bi izabran za patrijarha 783. godine.

Veliki i slavni Krstitelj Jovan bi posečen po želji i nagovoru zlobne Irodijade, žene Irodove. Kada Jovan bi posečen, naredi Irodijada da mu se glava ne sahranjuje zajedno sa telom, jer se bojaše da strašni prorok nekako ne vaskrsne.

Ovaj veliki muž apostolski rodio se beše kao neznabožac. Sveti Jovan Bogoslov uvede ga u veru Hristovu i krsti ga. U ranom detinjstvu Polikarp osta siroče i prema nekom snoviđenju, primi ga jedna plemenita udova, Kalista, koja ga kao sina podiže i vaspita.

U vreme grčkog cara Iraklija udari persijski car Hozroe na Jerusalim 614. godine, opljačka grad, odnese Časni Krst u Persiju i povuče u ropstvo ogroman broj hrišćana, među ovima i patrijarha Zahariju. Jevreji mu pomagahu u činjenju zla hrišćanima.