Прочитај ми чланак

ТОМА баксуз!

0

Већ је постала урбана легенда прича по којој је за лош резултат наших олимпијаца у Бразилу одговоран председник Николић. Он је њих наводно избаксузирао тако да су подбацили на свим фронтовима. Даље урбана легенда говори да су га позвали у Србију назад да би баксузлук престао да делује на спортисте те да би они освојили „барем нешто“.

3

Већ је постала урбана легенда прича по којој је за лош резултат наших олимпијаца у Бразилу одговоран председник Николић. Он је њих наводно избаксузирао тако да су подбацили на свим фронтовима. Даље урбана легенда говори да су га позвали у Србију назад да би баксузлук престао да делује на спортисте те да би они освојили „барем нешто“.

Тако се и десило. Заговорници тог Николићевог баксузлука као аргумент потежу још неке случајеве где је његово присуство негативно деловало на спортисте, попут финала Вимблдона пре три године кад је наводно измалерисао Новака.

Да ли је тачно да је Тома Николић баксуз за наше спортисте или не, није лако научно и егзактно утврдити, јер на спортске резултате утиче мноштво фактора а баксузлук није склон дефиницијама и квантификацијама. Но оно што је битно у читавој причи је уверење дела јавности да је председник Николић само својом појавом неко ко може донети неуспех. Мање је битно да ли је човек аутентични баксуз или су му неки злобници успели пришити такву етикету. То није фактор без значаја код Срба јер су често неки били елиминисани из избора за неки ризичан посао, а политика то јесте, јер су неки мислили да је дотични носилац лоше енергије или малера.

Да ли је Тома Николић заиста баксуз или му само то покушавају налепити? Постоје аргументи и за једно и друго у његовом животу и у дугој политичкој каријери. Иако се највише пута кандидовао за председника неуспешно, то га може сврстати у баксузе, он је ипак на крају постао председник, што негира причу о баксузлуку или је пак он својом упорношћу победио и сами малер. Но то сада није толико ни битно као питање како ће његов „малер“ утицати на Николићеву позицију на председничким изборима.

Доследна пасивност председника у протекле четри године па и лош одабир сарадника (још један малер) који су у јавности нанели знатну штету председнику (у тој мери да се чини да су му подметнути) су ослабили његов ауторитет у јавности. Олимпијске игре у Бразилу су требале да буду опуштен почетак евентуалне Николићеве кампање а претвориле су се у фијаско за који јавност криви председников званични малер. А малерозне нико не воли као што баксузне нико не жели поред себе, а камоли да их подржи на изборима.