Прочитај ми чланак

Дечји додатак примају и имућне породице

0

Свако десето дете које добија дечји додатак одраста у најбогатијим породицама у Србији, гласи један од најзабрињавајућих података, изведен из истраживања чији су аутори УНИЦЕФ и Републички завод за статистику (РЗС). Студија која је рађена на репрезентативном узорку од 7.500 домаћинстава и 2.000 домаћинстава у ромским насељима, од марта до маја, показала је да дечји додатак прима свега 48 одсто деце из најсиромашнијих породица и само 60 одсто деце из ромских насеља, а подаци такође указују да је најсиромашнијима најтеже да остваре ову врсту новчане социјалне помоћи.

deca-prosjaciМноге угрожене породице не знају како да остваре право на дечји додатак

Како су аутори ове студије дошли до овог податка? Представница УНИЦЕФ-а Александра Јовић објашњава да је индекс благостања, то јест материјални статус породице израчунат на основу поседовања покретне и непокретне имовине и услова живота у којима домаћинство живи, а не на основу материјалних примања.

– Ми не узимамо у обзир новчане приходе домаћинства, то јест не питамо одрасле чланове породице колико зарађују, већ гледамо услове у којима породица живи и онда сврставамо домаћинства у пет категорија – у првој групи налазе се најсиромашнији, а у петој групи најбогатији, то јест они који имају највише покретне и непокретне имовине. Тако смо дошли до закључка да 11 одсто најбогатијих домаћинстава добија дечји додатак. Забрињава податак да велики проценат најсиромашнијих породица каже да не зна како да се пријави да би добило дечји додатак, а чак трећина најсиромашнијих истиче да су им радници Центра за социјални рад рекли да не задовољавају услове за дечји додатак – прича Александра Јовић.

Право на дечји додатак у 2014. години остварило је 211.562 корисника, то јест 397.837 деце, а износ дечјег додатка за новембар износио је 2.622 динара. Увећани дечји додатак износи 3.408 динара.

У Министарству за рад, запошљавање, борачка и социјална питања истичу да се може уочити да право на дечји додатак у пракси остварују и породице које то право не би требало да остваре, узимајући у обзир њихово објективно материјално стање. Објашњавајући узроке ове појаве, они истичу да један број корисника не пријављује све чланове заједничког домаћинства, односно изјашњава се о њима у зависности да ли им њихово присуство и приходи одговарају у поступку остваривања права. Посебан проблем представља имовина коју породица поседује и користи, а која се формално не води на подносиоца захтева и чланове домаћинства, кажу у министарству.

Представници овог министарства додају да је у току рад радне групе на изради Нацрта закона о изменама и допунама Закона о финансијској подршци породицама са децом, у циљу проналажења решења које би омогућило да право на дечји додатак остварују породице којима је ово право намењено.

Студија под називом „Новчана давања за децу и породице са децом у Србији – анализа и препоруке”, коју је за УНИЦЕФ урадила др Гордана Матковић, показала је да у Србији дечји додатак прима 28,3 одсто деце и младих до 18 година, то јест нешто више него свако четврто дете.У овој студији др Матковић скреће пажњу на чињеницу да се приликом додељивања дечјих додатака узимају у обзир приходи, имовинско стање и неки други услови, па се јавља могућност грешака у оба смера: да нека домаћинства не примају дечје додатке иако на то имају право и да нека домаћинства примају дечје додатке иако на то немају право.

Узроци ових неправилности могу бити разноврсни: од непријављивања оних који по закону имају право, преко манипулације од стране оних који немају право на дечје додатке до административних грешака у службама за дечје додатке.

Гордана Матковић истиче да од укупног броја деце која задовољавају формалне услове за дечје додатке само 40 одсто њих прима дечји додатак, док га 59 одсто деце не прима. Грешка искључености је чак 59 одсто, што значи да троје од петоро деце која имају право на дечје додатке не остварује то право. Са друге стране, анализирајући колико деце прима дечји додатак а не би требало, јер не задовољавају законске услове, она каже да грешка укључености износи 52,8 одсто, што значи да нешто изнад половине деце прима дечји додатак, а на то не би требало да имају право.

(Политика)