Прочитај ми чланак

Уз духовну песму, Златно дрво, желимо вам лаку ноћ

0

Златно дрво
(Стихови: владика Николај Велимировић)

Расло дрво златограно с три златне гране,
на њему су беле птице, беле снежане.
Па падоше беле птице доле дубоко,
оста светло златно дрво, дрво високо.

У дубини смрт и тама, тамно тамнило,
беда и глад, жалост и јад, глупост, бунило.
У црну се смолу птице све заронише,
не могаху никад више летат навише.

Сажали се златно дрво бедним птицама,
те разговор наста тајни међу гранама.
Па се сави једна грана страшном понору,
те подиже јато птица врху на гору.

Тако Христос, златна грана, земљи се сави,
те подиже пале људе Тројичиној слави.
И сад расте златно дрво, с три златне гране,
на њему су беле птице, беле снежане.